24سال پیش، کریس رونالدو در دهکده فونچال واقع در جزیره کوچک مادیرای کشور پرتغال بدنیا آمد. پدرش "ژوزه دینیس آویرو" و مادرش "ماریا دولارس دو سانتوس" به همراه یک برادر به نام "هوگو" و دو خواهرش "الما" و "کاتیا"، خانواده شش نفره کریس را تشکیل می‌دادند. نام دوم رونالدو را پدرش به خاطر علاقه‌ای که به "رونالد ریگان" رئیس جمهور سابق آمریکا داشت، انتخاب کرد البته نه به دلیل سیاسی بلکه ریگان هنرپیشه مورد علاقه وی بود. رونالدو از سه سالگی فوتبال را روی ماسه‌های کنار ساحل مادیرا آغاز کرد و پس از ورود به مدرسه در سن شش سالگی جدی‌تر به فوتبال پرداخت. کریس از کودکی طرفدار باشگاه اس ال بنفیکای لیسبون بود ولی تقدیر چنین رقم خورد که به تیم رقیب یعنی اسپورتینگ منتقل شود.

اولین بازی رونالدو در سن هشت سالگی برای تیم آماتور آندورینیا اتفاق افتاد که پدرش هم در همان باشگاه تدارکاتچی بود. در سال 1995 که کریس 10 سال داشت، دو باشگاه خوب منطقه مادیرا یعنی ماریتیمو و ناسیونال علاقمند به امضای قرارداد با او شدند؛ ماریتیمو که باشگاه بزرگ‌تر منطقه است بخاطر از دست رفتن قرار ملاقات با "روی سانتوس" مربی آندورینیا، شانس بدست آوردن رونالدو را به همسایه خود یعنی ناسیونال داد و کریس به آنها پیوست. پس از یک سال بازی در ناسیونال و بردن عنوان قهرمانی رده نونهالان، فقط با سه روز تمرین به اسپورتینگ لیسبون پیوست. کریس رفتن به این باشگاه را مدیون زحمات و پشتیبانی مادرش می‌داند.

** اولین بازی با اسپورتینگ
اولین بازی رونالدو با پیراهن راه راه سبز و سفید اسپورتینگ در برابر "موریرنسه" دو گل برای کریس نوجوان داشت که شروع خوبی در آلکوچته یا کارخانه فوتبال لیسبونی‌ها به حساب می‌آمد. برای بازی‌های قهرمانی جوانان زیر 17 سال اروپا به تیم ملی دعوت شد و اولین بار توسط "ژرارد هولیه" سرمربی وقت لیورپول مورد توجه قرار گرفت. حالا رونالدو 16 ساله داشت. مدیران لیورپول با جذب کریس مخالفت کردند چون معتقد بودند که وی خیلی جوان است و فوتبالیست بهتر از او فراوان.

**‌ دلربایی از سر الکس
در همین زمان اسپورتینگ در یک بازی اروپایی با منچستریونایتد روبرو شد و با نتیجه سه بر یک به پیروزی رسید. آن شب سر آلکس مجذوب هنر جوانی ‌شد که می‌توانست در دو گوش راست و چپ و با هر دوپا دفاع حریف را به هم بریزد. در سال 2003 "دیوید بکام" از منچستر به قصد مادرید جدا شد و پیراهن افسانه‌ای شماره هفت یونایتد بی‌صاحب ماند ولی فرگوسن تصمیم خود را گرفته بود و شماره هفت با 24/12 میلیون پوند به کریس رونالدو ‌رسید.

حالا او یک شیطان سرخ است.
در فصل 2004-2003 نخستین نمایش جانشین رونی برابر بولتون از دقیقه 60 شروع شد، گل نزد ولی یک پنالتی برای تیمش گرفت تا در جشن پیروزی چهار بر صفر شرکت کند. کریس تحت نظر سرآلکس پیشرفت کرد؛ سال 2005 با "فان نیستلروی" در حین تمرین درگیر شد و زمزمه‌ها برای ترک باشگاه شروع شد اما در نهایت قرار شد: رود به مادرید برود و رونالدو قراردادش تا 2010 تمدید شود!

** درخشش با منچستریونایتد و آغاز شایعات
چند کارت زرد و قرمز نشان از ناپختگی ستاره جوان داشت، فرگوسن در منچستر و اسکولاری در تیم ملی وارد عمل شدند تا کریس جوان بر اعصابش مسلط شود؛ 29 اکتبر 2005 هزارمین گل یونایتد را در لیگ برتر به ثمر رساند. اولین افتخار رونالدو بدست آمد: "بهترین فوتبالیست جوان سال از طرف فیفا"؛ در آگوست 2003 برابر قزاقستان با پیراهن سرخ تیم ملی پرتغال ظاهر شد و به یورو 2004 رفت. با تیم المپیک در آتن 2004 بازی کرد؛ 7 سپتامبر 2005 تنها چند ساعت پس از فوت پدرش مقابل روسیه به میدان رفت.

در سال 2006 اولین گل جام جهانی خود را در برابر ایران به ثمر رساند و سپس در مرحله یک چهارم نهایی در 8 جولای 2006 باعث اخراج هم تیمی خود "وین رونی" شد البته در بازی ملی با انگلستان، و از همین جا شایعات جدایی او از یونایتد آغاز شد. جو سنگین رسانه‌ای و اعتراض هواداران کریس را به سمت درب ورودی رئال مادرید هل می‌داد ولی سرآلکس مانع این اتفاق شد و با قهرمانی یونایتد در فصل بعد، درایت خود را در این باره به رخ کشید؛ اوج رونالدو در فصل 2008-2007 رقم خورد جایی که با منچستر 42 گل ‌زد و علاوه بر لیگ برتر، قهرمانی باشگاه‌های اروپا را نیز جشن گرفت و کفش و توپ طلای اروپا را از آن خود کرد؛ رئالی‌ها بلافاصله وارد عمل شدند و تمام تابستان 2008 را به تبلیغ برای انتقال رونالدو به تیمشان گذرانند ولی باز هم دخالت فرگوسن همه نقشه‌ها را نقش بر آب کرد.

"من تصمیم گرفتم با جان و دلم برای یونایتد بازی کنم"، این جمله آب سردی بود بر سر رئالی های پر مدعا که انتقال کریس به مادرید را تمام شده می‌پنداشتند. با این حال فقط یک سال طول کشید تا این انتقال جنجالی دوباره به جریان بیفتد.

** حاشیه‌ها
"خوزه مورینیو"، کریس رونالدو را بچه دهاتی بی سواد و بی شخصیت خطاب کرد و گفت که او لیاقت موقعیتش را ندارد؛ با انتشار اخبار مختلف درباره وضعیت اخلاقی کریس بعضی‌ها با او هم عقیده شدند. اکتبر 2005 پلیس از او راجع به یک اتهام غیر اخلاقی تحقیق کرد ولی تبرئه شد.

شاید خرید خانه 3 میلیون پوندی در چشایر با لبخند شیطنت آمیز کریس مرتبط باشد. در منطقه چشایر نژادی از گربه‌های خانگی زندگی می‌کنند که در روایات کهن انگلیسی به حیله گر بودن معروفند و همیشه لبخندی مرموز بر لب دارند مانند گربه‌ای که در داستان آلیس در سرزمین عجایب وجود داشت، درست مثل رونالدوی شیطان؛ کریس با حقوق هفته‌ای 120 هزار پوند حالا دیگر یک پسربچه ساده دهاتی نبود، بلکه با ثروتمندان پولدار معاشرت داشت. در میهمانی‌های مجلل هالیوود در کنار هنرمندان مشهور ظاهر می‌شد.

درباره او می‌گویند پا جای پای دوران جوانی بکام گذاشته و شاید هم بزودی در هالیوود ظاهر شود اما زندگی کریستیانو تماما خوشگذرانی نیست، او در کارهای خیریه نیز فعالیت می‌کند: سال 2005 در فاجعه سونامی شرق آسیا با خرید خانه‌ای برای پسربچه 11 ساله و پدرش، سمبل کمک به بازماندگان سونامی شد.

**‌ امروز
با تمام این روایات حالا کریستیانو رونالدو در سن 24 سالگی گرانترین بازیکن جهان است. شاید به نظر برخی قهرمانی اعصاب خردکن و خودخواه به نظر برسد و شاید هم ستاره‌ای بی‌بدیل، ولی برای دنیای فوتبال بازیکنی است که مفتخر به عنوان بهترین بهترین‌های اروپا و جهان شده. هم اکنون فصل تازه‌ای در زندگی حرفه‌ای کریس باز شده و رویای بازی در سانتیاگو برنابئو به حقیقت پیوسته است.